Sparing zawiera najwięcej elementów realnej walki.

Wczoraj przez większą część treningu poprowadziłem sparingi ograniczone zadaniowo w określonych płaszczyznach. Przed sparingami półgodzinna ogólna niezbyt ciężka rozgrzewka. Pierwszym elementem sparingu zadaniowego było utrzymanie dystansu. Potem były sparingi zadaniowe w stójce ograniczone na przykład tylko do sierpowych. Kolejne zadanie ograniczone tylko do ataku prostymi na brzuch. Następnym elementem sparingu stójkowego były lowkicki. Potem wprowadziłem sparing zadaniowy w stójce z elementami zapaśniczymi, którego przewodnim elementem była walka o dobry uchwyt. Potem przyszła kolej na podcięci w zwarciu. Następną płaszczyzną sparingu była walka ograniczona w parterze. Pierwszym jej zadaniowym elementem było położenie przeciwnika na łopatki. Drugim elementem w kolejnym zadaniowym sparingu w parterze było założenie dźwigni. Sparingi odbywały się z ciągłą zmianą partnerów w parach, tak aby ćwiczący byli zmuszeni do wszechstronnych zachowań uzależnionych stylem i poziomem walki przeciwnika oraz jego siłą, budową i wagą ciała. Ponieważ dosyć porządnie po godzinnym współzawodnictwie cała grupa była zmęczona, dlatego jako końcowy element treningu zrobiłem relaksujące rozciąganie wszystkich partii mięśni z elementami jogi. W przerwach pomiędzy poszczególnymi sparingami pokazywałem pojedyncze techniki, które w danym sparingu zadaniowym mogłyby być wykorzystane.Myślę, że było to ciekawy bardzo urozmaicony trening z praktycznymi elementami walki i mam nadzieję, że nie było niezadowolonych z treningu uczestników.